Een van de dingen die ik te vaak zeg zonder dat het ook maar echt nodig is?
SORRY
Ja ik zeg het vaak en al helemaal in situaties waarin ik het niet eens hoef te zeggen. Maar ik kan er niks aan doen, het zit gewoon in mij. Ik zeg sorry als ik in de rij voor de kassa sta en iemand stoot mij per ongeluk aan. Ik zeg sorry als iemand anders eigenlijk sorry zou moeten zeggen.
Madhu zegt vaak dat ik niet zomaar sorry moet zeggen
Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is. Dat ze zich excuseren zonder dat dat nodig is, en aan de andere kant mensen die zich nooit excuseren terwijl dat wel nog is! Have they no manners?!?!?
Ik kan niet zo goed tegen dat gedrag en spreek mensen steeds vaker daarop aan, neem nou mensen die “per ongeluk” voordringen in de rij. ” Sorry mevrouw/meneer, wij staan allemaal in de rij te wachten”. Steeds weer die Sorry die om de hoek komt kijken.
Ik las een artikel waarin staat dat vrouwen vaker zomaar sorry zeggen dan mannen. Waar dat aan ligt? Nou, mannen zeggen gewoon geen sorry als ze niets verkeerds hebben gedaan.
Het grootste nadeel van onze uiting van beleefdheid is dat onze sorry zijn kracht verliest. Als een man sorry zegt is het omdat hij echt iets verkeerd of fout heeft gedaan, en dan nemen we zijn sorry ook ten harte. Wij vrouwen zeggen vaker sorry om de lieve vrede te bewaren, daar moeten we mee stoppen. Gewoon NU. MEE. STOPPEN. Onze sorry verliest zijn kracht en krijgt het tegenovergestelde effect. Het verliest zijn waarde.
Je stelt je onbewust onderdanig op door sorry te zeggen, daardoor verschuift ook de machtsverhouding (voor zo ver die er is). En als er ook maar iets is waar ik níet tegen kan is het onderdanigheid of machtsverhoudingen…. Zo zijn wij niet!
In het nieuwe jaar starten we niet alleen met nieuwe voornemens, we stoppen ook met vervelende gewoontes. Dus waar gaan wij vrouwen NU DIRECT mee stoppen? Juist! Met zomaar sorry zeggen.
SORRY voor deze wake-up call, maar we hadden het wel nodig!
Liefs,
Shanti
